ΟΤΑΝ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΠΑΛΛΟΝΤΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΥΓΚΡΟΥΕΤΑΙ-ΠΟΙΗΣΗ - POETRY ΣΠΗΛΙΩΤΗ...

ΧΑΟΣ

Χάος   31/10.2015

Το απόλυτο 
είναι το χάος

ή τα πάντα

είναι μικρές 
οι λέξεις 

κι οι σκέψεις

για ν' αγγίξουν 

τέτοια θεϊκά 

μυστικά!!! 

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΑΡΦΙ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ 

ΤΑ ΠΡΈΠΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΗ

   Τα πρέπει και τα μη 30/10/2015

Η πιο βαριά φυλακή 

είν' αυτή

που έχουμε στην ψυχή

 τα πρέπει και τα μη. 

Η ποιο βαριά καταδίκη 

είναι το ψέμα ότι απλά 

 περνάμε από δίκη

 και στέλνουμε στην κόλαση 

του έρωτα τα παιδιά.

 Του νου και της καρδιάς 

την πιο κρυφή μας ελπίδα 

σε μια καταιγίδα 

λες κι είναι ασανσέρ 

απ' την κόλαση στο παράδεισο 

και πάλι σε μια άβυσσο. 

Γιατί δεν έχουμε νοιώσει 

πως είναι όταν απλά 

τα δάκρυα σαν φωτιά 

πληγώνουν την καρδιά  

κι αφήνουν μέσα εκεί 

σκοτωμένα έτσι απλά

του έρωτα τα προδομένα ιδανικά. 

Ή πιο βαριά η φυλακή

είν' αυτή που ζούμε στην ψυχή 

τα πρέπει και τα μη  

και σε λυπάμαι.... 

γιατί τα δικά σου είναι

 ψεύτικα πολύ...

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

Η ΘΛΙΨΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ-ΠΟΙΗΣΗ - POETRY ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

ΟΦ ΣΟΡ Η ΟΧΙ

ΟΦ ΣΟΡ   28/10/2015

ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΆΡΙΟ ΨΗΦΊΣΑΝ ΣΎΡΙΖΑ ΔΗΛΑΔΉ ΑΥΤΟΎΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΌΤΑΝ ΧΡΌΝΙΑ. ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ   ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΎΛΟΥ ΓΚΛΕΖΟ  ΚΑΙ ΜΕΣ ΤΗΝ ΧΡΌΝΙΑ ΚΑΤΆΦΕΡΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΎΝ ΟΙ  ΟΦ ΣΟΡ  ΟΙ ΕΡΓΟΛΆΒΟΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΞΕΝΟΔΟΧΟΙ ΑΥΤΟΙ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΤΑΝ   ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ  ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΙΣΕΜΠΛΟΥΜ ΤΟΥ ΓΙΟΥΓΚΕΡ  ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΟΙΜΠΛΕ  ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΣΙΠΑ  ΤΟ 18%  ΜΙΑ ΚΑΤΑΚΡΑΥΓΗ ΜΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΎΣΤΗΜΑ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΑΦΑΝΙΣΜΟ  ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ   ΚΑΤΑΚΑΜΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ...... ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΟΧΙ  ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ  Η ΤΟ ΟΦ ΣΟΡ ΧΩΡΙΣ ΓΡΑΒΑΤΑ ...

ΟΙ ΧΥΜΟΙ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ

Οι χυμοί του πάθους  28/10/2015

Στα χέρια θέλω να κρατήσω 

το στήθος σου το πελαγίσιο 

και να γευτώ, 

τα φρούτα 

που 'χει η ψυχή σου 

και τ' απέραντο κορμί σου 

το ξωτικό.  

Εκεί που βράζουν οι αισθήσεις,

 που μας κολάζουν παραισθήσεις

 σαν σε κοιτώ

να περπατάς σαν ένα χάδι 

να σκορπίζεις πρωΐ και βράδυ
χαμόγελα στον ουρανό

 στη γη με κάθε καιρό,

  ναι θέλω να σε κλέψω

 ν' ανέβω μες στα σκοτάδια

 και  στους γκρεμούς να βρω,

 απ' το σώμα σου σημάδια 

κι ερωτικούς οδυρμούς.

Μην με κοιτάς δεν το αντέχω 

 άσε να σε βλέπω στα στήθη αυτά

που τα χαϊδεύουμε τα μάτια

   και μας κολάζουν τα παλάτια 

σε δωρικούς ρυθμούς απλούς.

 Μην συνεχίζεις εσύ να τρέχεις

  έχεις υπέροχους γοφούς ,

 είσαι θέα ή και μαγίστρα  

σ' άλλους σκοπούς ερωτικούς 

 καθώς βαδίζεις δεν σε ξεχνάω 
σαν να με βαπτίζεις

στου πάθους τους χυμούς!!!

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΟΞΑ 

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ-ΠΟΙΗΣΗ - POETRY ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ -ΠΑΡΑΜΥΘΙ- ΠΟΙΗΣΗ - POETRY ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ...

ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Ημέρα της ποίησης  21/10/2015

Ποιηματάκια 

ποιηματάκια που λες, 

έτσι για να κλαίμε καμία φορά

 ή να σκεφτόμαστε. 

Ακόμη και να γελάμε μπορεί,

μπορεί και για να με θυμάσαι

 όταν αδύναμος θα μπορώ μόνο

 να σου κρατώ το χέρι.   

Τις φλόγες και τους καταρράκτες 

τους κεραυνούς και τις θύελλες 

 που πέρασες κοντά μου

 κι όλα αυτά... 

 Μ' ένα χάδι ή ένα φιλί

 ξανά να μου τα φορτώνεις

 στην χαμένη μου σκέψη,

 ποιηματάκια μωρέ  

δικά μας!!!

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΑΡΛΑΤΟΣ

Η ΘΛΙΨΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

Η θλίψη της μοναξιάς
20/10/2015

Εκεί , ανάμεσα

 στο φως και στο σκοτάδι  

περιμένω να έρθεις,

 μέσα στο σούρουπο 

κοντά στις νυχτερινές  ώρες, 

τότε που η μοναξιά και η θλίψη

 ακουμπάνε τα δώρα τους στην ζωή.

 Τότε που καταλαβαίνουμε

 τα ψεύτικα όρια, 

 τότε που τα αστέρια γίνονται  χιόνι

 και τα σύννεφα πλαγιές 

μέσα στα παραμύθια 

και δεν μας αφήνουν 

να πατάμε στην γη. 

 Σε περιμένω εκείνη την ώρα,

 στροβιλίζοντας

 να χαθείς στην αγκαλιά μου...

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΜΑΡΙΑ ΓΚΕΡΤΣΟΥ

ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Στο μέλλον  19/10/2015

Θέλω να γράψω για 'σένα, 

θέλω να γράψω για τα όνειρα, 

θέλω να γράψω για τις ελπίδες, 

θέλω να γράψω για τη ζωή, 

θέλω να γράψω γι' αυτά που θεώρησες

 ένα αύριο, ότι ήτανε τόσο λίγο. 

Αυτό τ' αύριο 

που τα χειμωνιάτικα πρωϊνά 

τα κάνει ασημένια κρύσταλλα

 και παγώνει τις ψυχές. 

Αυτό τ' αύριο που με φορτώνει με χιόνια

 όλα τα όνειρά τα κάνει βαριά

 κι αυτά πέφτουν

 σε χιλιάδες κομμάτια 

λιώνοντας τις ελπίδες. 

Θέλω να γράψω γι' αυτή τη ζωή 

που δε ζήσαμε γιατί οι σκοτεινές μέρες 

ήτανε περισσότερες μέσα στο μυαλό 

απ' την φωτεινή αγάπη, 

απ' τη λαμπερή αγάπη.

 Έτσι, έτσι τα χάσαμε όλα 

έτσι χάσαμε ένα παράδεισο

έτσι βάδισα μόνος σε είδα να φεύγεις 

εσύ μόνη προς το μέλλον

εκεί που σου 'κλεισα ραντεβού

στο μέλλον... 

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ 

ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΒΟΥΛΑ ΚΑΡΑΚΟΥΚΑ 

ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΟΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

Ολοκληρωτικό καθεστώς μειοψηφία φασισμού

17/10/2015

Όταν η εξουσία προδίδει 

ο λαός υποφέρει,  

όταν η αξιοπρέπεια χάνεται 

ο λαός δένεται στις αλυσίδες.

Διώξτε τους κλέφτες 

και τους ψεύτες

γκρεμίστε τα πέτρινα χαμόγελα 

των προδομένων υποσχέσεων. 

Αλλιώς κλείστε τα μάτια στην ζωή

το καθεστώς του ολοκληρωτισμού 

είναι  πάντα γέννημα 

μειοψηφίας φασισμού... 

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

ΖΩΓΡΑΦΟΣ  ΟΔΥΣΣΕΑΣ  ΑΝΝΙΝΟΣ

ΠΕΡΙΜΕΝΩ

Περιμένω   16/10/2015

Περιμένω 

πίσω απ' τη σιωπή των ονείρων

 πίσω απ' τη σιωπή της στιγμής 

περιμένω πίσω από τις εικόνες. 

Πάνω σε φτερά μέσα στις στιγμές 

αυτές που όταν γίνει έκρηξη 

βγαίνει η πίκρα ποτάμι 

 ψάχνει να περάσει τα σύνορα σου... 

Να 'ρθει κοντά σου 

να σ' αγκαλιάσει 

πίσω από 'κείνες τις σιωπές 

των δωματίων,

  εκεί μέσα που μπορεί 

να 'ναι και χιλιάδες μωρά 

ή κανένας, 

 εκεί που οι ανάσες σιωπούν

απέναντι στα βουβά δειλινά, 

εκεί που διαβάζουν αυτοί 

που δεν έχουν να πουν τίποτε . 

Σ' αυτές τις στιγμές  

που κυλούν κοντά σου 

σαν λυτρωμένοι διάβολοι 

περιμένω, διάλεξε με 

να σ' αγκαλιάσω !!!

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΕΥΑ ΚΟΥΣΤΕΡΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΟΝΗ

Μόνη  15/10/2015

Μόνη μου λες

 ότι είσαι μόνη, 

 πίσω απ' τις αχτίδες του ήλιου

 που σε κοιτά .

Μόνη μου λες απελπισμένη 

ανάμεσα σε φίλους,

 που ίσως σ’ αγαπούν

 πολύ μόνη, όλοι αδιαφορούν. 

 Αν ήσουν τα φεγγάρια

 αν ήσουν αυτά τα βράδια 

δεν θα 'ταν δυνατόν,

 να μη σε ξέρω τόσο  

τόσο πολύ που σ' αγαπώ.

 Τόσο που λαχταρώ

 να σε 'χω αγκαλιά μου

 στη Δύση πάλι 

γλυκιά μου προσμονή,

εσύ που περιμένεις 

το χειμώνα

 να ζήσουμε μαζί.

 Παρέα πάνω σ' ένα κρεβάτι

 κοντά στο παρόν

 στο παραθύρι που βλέπει

 προς τα εκεί τα σύννεφα  

 καθώς έρχεται ο χειμώνας

 στην άδεια την ψυχή. 

Παίρνεις τα σύννεφα για στρώμα

 και φεύγεις τα ταξίδια  

 και ψάχνεις με το μυαλό

 καμία κρυφή ανάμνηση

 καμιά κρυφή εικόνα,

 να 'σαι εσύ μαζί μου

 να δείχνει πόσο πολύ σ’ αγαπώ.

 Δεν ξέρεις ότι έχω 

στα χέρια μου εσένα

 και σώμα και ψυχή,

μόνη μου λες μα δεν ξέρεις

πόσο μα πόσο σ' αγαπώ...

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΜΑΙΡΗ ΚΑΛΑΙΤΖΗ

ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΣΤ ΑΣΤΡΑ

Σε βλέπω  στ άστρα   13/10/2015

Σε βλέπω εκεί ψηλά στ’ άστρα, 

σε βλέπω καθώς γυρνώ 

 τα μάτια στον ουρανό, 

αναρωτιέμαι πόσο μόνη είσαι.

Σε βλέπω καθώς περνάνε οι μέρες,

 σε βλέπω καθώς περνάνε οι στιγμές 

καθώς το κορμί γερνά 

 και λέω το μυαλό μου, 

 που το 'χω αφήσει 

κάπου εκεί στην άκρη 

πίσω απ' τα συρτάρια, 

πίσω απ' τα όνειρα, 

μέσα σ' αόρατες φωτογραφίες 

μες σε σκέψεις κρυφές 

μες την καρδιά μου  

μέσα στην κρυφή ζωή 

της ύπαρξης μου.

Είσαι εσύ που η καρδιά σου 

είναι χαραγμένη  

στα ξύλινα καθίσματα

στο λιβάδι του ουρανού

εκεί στην άκρη ενός γκρεμού

για πάντα .

Νιώσε τα χάδια μου

που σου ανήκουν, 

το ξέρεις καθώς διαβάζεις 

αυτές τις λέξεις 

ότι δεν ανήκεις πουθενά, 

δεν χρωστάς πουθενά, 

δεν αγαπάς παρά μόνο 

την κόλαση της ψυχής μου,

 για 'σένα !!! 

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ 

ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΑΡΙΣΤΗ ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΑ

ΑΠΟΛΥΤΟ ΛΑΘΟΣ

 Απόλυτο λάθος

Το απόλυτο λάθος,

 άνθρωποι που δεν έχουν προσωπικότητα

 ζουν με αυτά που ακούνε απο άλλους,

έτσι εσύ αντιμετωπίζεις 

ένα άνθρωπο που δίνοντας του δικαιολογίες 

κι ελαφρύνσεις στα χαμηλά του

πέφτεις στην παγίδα της κατηφόρας. 

Αυτό είναι το απόλυτο λάθος

  να βλέπεις τον άνθρωπο 

κι όχι την χαμένη του ψυχή...

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ- ΠΟΙΗΣΗ - POETRY ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Κλείνω τα μάτια  10/10/2015

Κλείνω τα μάτια σε σκέφτομαι 

τα μαγικά πρωϊνά μόνος

 κι αναπνέω μαζί σου.

Σε χαϊδεύω, σου μιλάω, 

σ' αγκαλιάζω, σε λατρεύω

αισθάνομαι ότι είσαι τόσο δική μου

 όσο η ψυχή μου. 

Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι

  σ' αγκαλιάζω, κάνουμε έρωτα

  σε φιλάω, δική μου για πάντα 

με μια νοσταλγία ένα φόβο 

  μην σε χάσω . 

Κακές σκέψεις που φεύγουν 

στην στιγμή, 

δεν θα σε χάσω όσο τα μάτια 

κλειστά σφραγίζουν, 

όλες τις πόρτες του κορμιού

 κι εγώ σε κρατάω μέσα μου

  χρυσές ελπίδες

σαν φτερωτούς αιχμάλωτους αγγέλους

 που δεν μπορούν να ξαναγυρίσουν

 πίσω στο Θεό .

Μέσα, πίσω απ' τα κλειστά μάτια 

σφραγίζω όλα τα όνειρα μαζί σου

 και σε κρατάω για πάντα δική μου. 

Τυφλός θεέ μου ή νεκρός;  

Τόσα κλειδιά θέλω 

να κάνω καινούρια 

για να μην ανοίξω τα μάτια,

 να μην σε χάσω .

Να πετάς μόνο μέσα μου  

εκεί που  μπορείς να μου λες 

πόσο μόνο εμένα αγαπάς.

 Θυμώνω, δεν σε σκέφτομαι  

θέλω να φύγω μακρυά σου

 να μην σ' αγγίζω,να σε μισώ, 

μα κλείνω τα μάτια 

κι είσαι πάλι δική μου  

σ' αγαπώ ...

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ

Περιμένοντας τους αγγέλους    8/10/2015

Παραμύθι

 Μια φορά κι έναν καιρό έξω απ' τον κόσμο,

 στην αυλή του παραδείσου

ζούσανε δύο άγγελοι με χρυσοκόκκινα φτερά

 ο Απόλλωνας κι ο Αλέξανδρος.
Ήταν πολύ ευτυχισμένοι

 γιατί ζούσανε μέσα σ' ένα πολυυυύ μεγάλο κάστρο 

 που είχε πολλά μπαλκόνια στον ουρανό 
κι έβλεπε όλον τον κόσμο. 

Από 'κει έβλεπαν όλα τα καλά μαντάτα

αλλά κι όλα τα άσχημα,

όλες τις ομορφιές της φύσης 

και τα χρώματα του κόσμου, όλα τ' ουράνια

  κι όλα τ' άστρα  στον ουρανό, 

τις μικρές φωτίτσες και τις μεγάλες φωτιές, 

 το πως περνούσαν οι μέρες, πως έτρεχαν οι μήνες

 και πως τα χρόνια το ένα μετά τ' άλλο , 

κοροϊδευόντουσαν που περνούσαν τόσο γρήγορα.

  Κι ανάμεσα σ' όλα αυτά οι δυο μικροί άγγελοι 

μεγάλωναν σιγά σιγά,

με τα χρόνια και με τους αιώνες

 γιατί ίσως δεν θα ξέρετε ότι για τους αγγέλους  

ένας χρόνος, είναι μια μέρα κι ένας αιώνας, ένας χρόνος.

 Έτσι ζούνε πολλά χρόνια και τους λένε κι αιώνιους 

γιατί  για να μεγαλώσουν καταλαβαίνετε....

Περνάνε χιλιάαααδες χρόνια . 

Οι άγγελοι ,

είναι αυτοί που θα πρέπει ν' αλλάξουν όλο τον κόσμο

 όταν οι δυσκολίες έρχονται ή όταν οι χαρές περνάνε

 από κοντά μας, αυτοί που θα πρέπει να ορίζουν αρχές,
καινούργιες αρχές κι αξιοπρέπεια.
Να βλέπουν αν η αγάπη ευδοκιμεί,  

 να ξεχωρίζουν τους καλούς ανθρώπους 

και να προσπαθούν και τους άλλους 

 να τους βάλουν στον σωστό δρόμο.

 Δεν τα καταλαβαίνω εγώ όλα αυτά  βέβαια, 

αλλά έτσι έχω ακούσει: Ότι διαλέγουν ακόμη και τις ψυχές 

κι αυτές που είναι πολύ όμορφες και λάμπουν σαν χρυσός 

τις στέλνουν κατευθείαν στο παράδεισο! 

Τις χρυσές ψυχές λοιπόν , 

γι' αυτό και λάμπει τόσο όμορφα ο παράδεισος 

γιατί είναι γεμάτος από λαμπερές καλές ψυχές 

κοντά στον Θεό.  

Πολλά λοιπόν τα  καθήκοντα των αγγέλων , 

 μα οι δικοί μας ήταν μικροί ακόμη 

και το μόνο που τους ένοιαζε ήταν τα παιχνίδια 

 ανάμεσα στις αυλές και τα παρτέρια ,

ανάμεσα από πεδιάδες και στριφογυριστά ποτάμια ,

 ανάμεσα στα βουνά 

και στις κρυφές εισόδους της κόλασης 

και των ηφαιστείων.

 Εκεί που πετούσαν με τα φτερά τους 

και δάμαζαν τον αέρα και τα νερά του κόσμου 

και διάβαιναν από στράτες και μεγάλα δάση 

 και 'βλεπαν ξωτικά, νεράϊδες και φαντάσματα τα βράδια 

και την μέρα όλα τα μικρά χωριουδάκια του κόσμου ,

 μέσα σε πράσινη φύση, μέσα σ' ερήμους 

  και σε χώρες που μεγάλωναν αυτές 

και περνούσε από 'κεί  κόσμος και ζωές …

Αφού πέρασαν αρκετοί αιώνες και μεγάλωσαν αρκετά  

οι άγγελοι μας, ένα μήνυμα τους κάλεσε 

να παρουσιαστούν στον αρχάγγελο του κόσμου. 

  Πέταξαν αμέσως και βρέθηκαν κοντά του!!!

Ποτέ δεν είχαν ξαναδεί κάτι τόσο όμορφο 

 μέχρι τώρα στη ζωή τους .

Έλαμπε και αχτιδοβολούσε μέσα σ' άσπρα 

  κι ασημόχρυσα ρούχα 

και τα φτερά του ήταν κατάλευκα 
σαν τα σύννεφα στ' ουράνια.

 Ένα μεγαλείο Θεού ο αρχάγγελος 
με το πιο όμορφο αγγελικό πρόσωπο.

- Θα σας δώσω το πρώτο καθήκον σας, τους είπε.

Χάσανε κάτι οι άνθρωποι, κάτω στην γη 

 κι ακούω πολλά:Βοήθα μας άγγελε μου!

Σ' ένα χωριό χάσανε την αξιοπρέπεια τους, την πίστη τους

 για το αύριο, για το μέλλον.

Θέλω να πάτε εσείς λοιπόν μεταμφιεσμένοι 

και να δείτε τι γίνεται στην ζωή τους, τις ψυχές τους,

 την καρδιά τους και να δώσετε   

στην ζωή τους πίστη και αξιοπρέπεια .

Έφυγαν πετώντας και στην πρώτη γη που συνάντησαν 

 κοντά στο χωριό εκεί ανάμεσα στα δέντρα 

με μια μεγάλη λάμψη που χάθηκε μέσα σε μια στιγμή 

  αλλάξαν κι έγιναν δυο απλοί ταξιδιώτες  

 έμποροι...Έτσι μπήκαν μέσα στο χωριό 

που έχασε την αξιοπρέπεια του και την πίστη του. 

Είδαν... Και τι δεν είδαν εκεί!!!
Γκρεμισμένα σπίτια χωρίς αυλές, ξεραμένα χωράφια,   

 βρώμικους άπλυτους ανθρώπους,  

παιδιά να ψάχνουν ανάμεσα στα σκουπίδια 
στο δρόμο για πεταμένο ψωμί, 

δυστυχία, πόνος, αρρώστια κι απελπισία.  

Οι νέοι κι οι δυνατοί άνδρες είχαν φύγει  

να βρούνε την τύχη τους αλλού, σ' άλλες χώρες

 κι ο άρχοντας του χωριού ζούσε μόνο καλά 

  κι όλοι οι άλλοι πεινούσαν, γιατί τους έλεγε

 ότι χρωστούσε στ' άλλα χωριά

 κι ότι καλό έβγαζαν τους το 'παίρνε

 και το κατασπαταλούσε αυτός .

Θρήνος και οδυρμός  για το τώρα 

και για το μέλλον...Έτσι οι  λίγοι γέροντες, 

οι γυναίκες και τα παιδιά χάσανε τα κουράγια τους,

 την πίστη τους και την αξιοπρέπεια τους. 

Οι δυο μας άγγελοι, λοιπόν οι ταξιδιώτες μας 

 πήγαν στο σπίτι του άρχοντα, ενός είρωνα

 έξυπνου, καταχραστή και τον βρήκαν να κοιμάται.  

Μπήκαν μέσα στον ύπνο του και 'φεραν αυτόν 

μέσα στ' όνειρα του, στη ζωή κάθε 
δυστυχισμένου κάτοικου στο χωριό .

 Τρόμος, τρόμος και δυστυχία έλουσε το μυαλό του

  ο ύπνος του ήταν σαν ένας θάνατος , σαν πολλοί θάνατοι  μαζί

   σαν να τον είχανε χωρίσει

 σε χιλιάδες δυστυχισμένους ανθρώπους  

κι όλους αυτούς να τους είχε μέσα του...  

 Απ' την άλλη μέρα όλα άλλαξαν,

 τα ψέματα κι η αλαζονεία, η καταστροφή και τ' αδιέξοδα

έδωσαν χώρο στην ελπίδα της δημιουργίας 

κι όλα άρχισαν ν' αλλάζουν, 

όλα άρχισαν να φωτίζουν και το χαμόγελο, 

η αισιοδοξία κι η ελπίδα άρχισε να φυτρώνει 

πάλι στις ψυχές των ανθρώπων και το κυριότερο,  

  άρχισαν να κάνουν καινούρια πράγματα  στο χωριό τους

 που τους έκανε να ' ναι περήφανοι και να ξανααποκτήσουν

 την χαμένη τους αξιοπρέπεια τους.

Έτσι λοιπόν οι ταξιδιώτες μας άγγελοι   

 μετά από λίγο χρόνο, όταν όλα έστρωσαν 

πήραν λίγη από την πίστη και την αξιοπρέπεια 

των χωρικών μεταμορφώθηκαν σ' αγγέλους 

κι έφυγαν προς τα ουράνια.

 Εκεί, παρουσιάστηκαν στον αρχάγγελο 

κι άφησαν να πετάξει δίπλα τους η πίστη κι η αξιοπρέπεια
το πρώτο κατόρθωμα, αυτό που τους μεταμόρφωσε 
από παιδιά σε πραγματικούς αγγέλους .

Η χαρά όλων ήταν  μεγάλη,  

ο αρχάγγελος τους τόνισε ότι κατακτήθηκε

 κάτι τόσο απλό μα τόσο απαραίτητο

 για την ζωή των ανθρώπων,  

την πίστη και την αξιοπρέπεια της ζωής 

 κι ότι στους χιλιάδες αιώνες που θ' ακολουθήσουν

 περιμένει απ' αυτούς τους δυο αγγέλους θαύματα . 

Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν 

ήταν δυο άγγελοι στον ουρανό,

 ο Απόλλωνας και ο Αλέξανδρος που μεγάλωσαν

 και ξεκίνησαν τα θαύματα …




ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΜΑΡΙΑ ΜΗΛΙΩΝΗ