EKEI

Εκεί     30/5/2015

Εκεί ναι εκεί, 

τα όνειρα πετάνε λίγο πιο μακρυά 

από το πέτρινο σχολείο, 

το δημοτικό της κρήνης,

στην παραλία της Αρετσούς

στην παραλία της καρδιάς.

Εκεί έκανα τα πρώτα μπάνια, 

στ' απολυμαντήρια κάτω από την Σεβίλη

και στην κρήνη 

με τον μαύρο γάτο, 

δίπλα στην σκάλα που έδεναν τα ψαροκάϊκα, 

εκεί έκανα τα πρώτα μπάνια 

εκεί βαπτίσθηκα στην ζωή,

βλέποντας τους γλάρους να πετάνε ανατολικά 

πηγαίνοντας μηνύματα στις παλιές πατρίδες 

στέλνοντας μηνύματα στο παρελθόν

απ' το παρόν, φωνάζοντας: 
Εδώ είμαι, μόνος, 

σε μια καινούρια πατρίδα. 

Εκεί θυμάμαι τους γονείς ευτυχισμένους

 στην παραλία της Αρετσούς

 μέσα στις πευκοβελόνες, 

τα μεσημέρια της Κυριακής 

να στρώνουν στο τραπέζι της γης 

 τα γεμιστά και τα φρέσκα ψωμιά, 

στις πεινασμένες ψυχές

 τις λησμονημένες στιγμές της ζωής μας. 

Τον αδελφό μου που τόσα όνειρα σεβαστά

 έκανε κι εκείνο το χαμόγελο

 που ξεχείλιζε από αυτοπεποίθηση:

Σωτήρη θα κάνουμε τον κόσμο αλλιώτικο εμείς!!!

 Με μια βίτσα στο χέρι κι ένα όνειρο στην καρδιά

 χυμοί από αναμνήσεις σαν δάκρυα 

με γυρίζουν σε χαμογελαστά πρωϊνά, 

 εκεί που εσύ σεργιανάς τώρα,

εκεί ανακάλυψα πρώτη φορά ότι τα πουλιά

 δεν έστελναν από εμένα μηνύματα στην ανατολή, 

αλλά μου έφερναν μηνύματα από την πόλη μου

 εεε αργείς να μεγαλώσεις ,

έλα μαζί μας έλα, να πάμε "εις την πόλιν" 

 σε περιμένουμε δεκάδες χρόνια 

να δεις τα ιερά χώματα που άφησες εκεί, 

   Aκόμη ξυπνάω στην Αρετσού 

και κοιτάζω στην ανατολή 

 μόνο που τώρα ξέρω,  

ξέρω από που είμαι   

κι είμαι τόσο περήφανος γι' αυτό,

τόσα πρόσωπα με κοιτάζουν 

αυτοί που με 'φέραν και τους λέγω, 

εκεί, ναι εκεί είμαι τώρα  …

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ