ΟΧΙ 27/6/2015
´Οχι λοιπόν...
Περπάτησα έκει ανάμεσα
στις κραυγές αγωνίας,
αντιμέτωπος με τον τρόμο,
αντιμέτωπος με τον θάνατο,
δίπλα σε μια θάλασσα
με κουφάρια που πλέουν
ακόμη φαντάσματα.
Μυρίζω τον φόβο, το κλάμα,
το παράπονο, την απελπισία,
την απόγνωση
και βλέπω την εγκατάλειψη,
την προδοσία
και κάνω βήματα μπρος πίσω .
Η δύναμη, οι κραυγές,
το θάρρος πνιγήκανε εδώ
απελπισμένα, ξεχασμένα
και μετά ανταλλάχθηκαν
μ' αλαζονεία.
Αυτοί που φοβήθηκαν,
κατέστρεψαν το μέλλον
κι άφησαν την ιστορία
ορφανή να κλαίει
στο παρελθόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου