ΜΑΝΑ ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΣΣΑ

Μάνα ανατολίτισσα,  

το κουράγιο σου σημάδια γίνεται

 λυπητερά στο κορμί σου, 

τα σημάδια είναι αλύπητα.

Ένα κόκκινο ρόδι

εάν η αγάπη είχε τόσα πολλά μυστικά 

όσα αυτά που κρατάει μέσα η καρδιά, 

ένα ποτάμι χείμαρρος θα 'ταν 

η ξεχασμένη ψυχή 

και θα μοίραζε ζωή. 

Αγάπαμε, αγάπαμε τόσο πολύ 

έλα κοντά μου μικρό,

χαμογέλα κράτα ένα μυστικό 

σαν το βάσανο στην έρημο.

Εάν η αγάπη είχε τόσα πολλά μυστικά 

θα μπέρδευε τα σύννεφα εκεί ψηλά, 

όταν ήτανε βροχή εγώ θα έβλεπα τον ήλιο

 κι όταν είχε ήλιο συννεφιά. 

Αγάπαμε τόσο πολύ όσο ένα ανοιγμένο ρόδι   

όταν σε δροσίζει με τον κόκκινο χυμό του, 

όταν η κόρη σου βγαίνει στην αγορά 

από ένα γιο που μεγαλώνει 

μες τα ίδια σπλάχνα στοργικά. 

Μάνα ανατολίτισσα εσύ που θρέφεις

 τ' αρσενικά και τα θηλυκά

ένα κόκκινο σκασμένο ρόδι 

σου ραγίζει την καρδιά...