‘Ο δικός μου δρόμος 16/3/2015
Οποιαδήποτε εμπειρία σκέψης ενέργειας
παθητικής και ενεργητικής μορφής αίσθησης
είναι καλοδεχούμενη, όταν το μέτρο
όμως ξεπερνάει τα όρια
η φαντασία ξεπερνάει το μέγεθος του ρεαλισμού
της σκέψης
και προχωράει σε μονοπάτια κολασμένα μίσους ,
τότε μην αναρωτιέσαι εάν η σχιζοφρένεια των άλλων
πρέπει να σε κάνει να σταματήσεις να σπέρνεις
μέσα σε κήπους
που η αρρώστια δεν θεραπεύεται.
Οπότε αφήνεις κάποιους ασθενείς να συνεχίσουν
να κολάζουν το κορμί τους,
με αθεράπευτες ερμηνείες σκέψεων
και εσύ προσπαθείς να αρμενίσεις αλλού ,
σε πιο ρηχά νερά
εκεί που το ταξίδι έχει αποτέλεσμα
αρχή και τέλος,
προσπαθώντας να ανεβάσεις κι άλλο κόσμο
όσο μπορείς
για να μην τον βουλιάξεις σε ξερες
ιδεολογήματα εμφυσήματα
και αμφίδρομα χαμόγελα ειρωνικά
τρέλας και λογικής,
παρά μόνο να τον ολοκληρώσεις
σε αδαμάντινους χαρακτήρες
ήθους έργου άποψης και μέτρου ζωής.
Εάν όχι η άποψη της μεσαίας κατανόησης
είναι η καλύτερη,
αφήνοντας εκτεθειμένο τον εαυτό σου
το πνεύμα σου την λογική σου επώνυμα
σε αυστηρούς κριτές,
όχι χαράζοντας τ' άστρα σε μια ευθεία λογικής
αλλά αφήνοντας να τα ανακαλύψουν οι άλλοι
ερμηνεύοντας και αξιολογώντας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου