ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ

Καταδικασμένες ψυχές  21/3/2015

Όταν τα μεσάνυχτα έρθουν ξανά 

τότε θα καταλάβεις πως δεν ήτανε δυνατόν

δεν μπορούσες,

 μέσα σ’ ένα δευτερόλεπτο να γυρίσεις όλο τον κόσμο

 ν' αφήσεις όλες τις ελπίδες ν' ανατείλουν

και να προχωρήσεις σ' ένα άγνωστό μέλλον.

Έτσι , εκεί που η αγάπη εκεί που τα όνειρα, 

εκεί που οι ελπίδες,

 ήταν καταδικασμένες, ήταν προδομένες,

 ήταν αφημένες χωρίς νερό ,χωρίς να ενδιαφερθεί κανείς

 για το αν όλα αυτά θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν

 σ' ένα κόσμο να μας οδηγήσουν σ' έναν άλλο κόσμο,

 σ’ ένα κόσμο που δεν ήτανε καταδικασμένος προτού γεννηθεί 

σ’ ένα κόσμο που μπορούσε να δεχτεί μια ακόμη αγάπη,

 χωρίς υποκρισία, χωρίς ψέμα 

 σ' ένα κόσμο που τα χαρτιά δεν είχαν σφραγίδες 

μ' άλλαζαν εξώφυλλα για να 'ναι πάντα

 το περιεχόμενο ευτυχισμένο 

το περιεχόμενο ανθρώπινης ζωής .

Αυτό που είναι  μέσα σε μια φυλακή 

της μοναδικής αγάπης ,

 της γνώσης των πρέπει της οικογένειας ,

 άσχετα αν μέσα μας έχει σαπίσει όλο το περιβόλι

 και σκάβουμε με τα νύχια μας για λίγη ελπίδα, λίγο φως,

 που κι αυτό  κρυμμένο αφήνει να μουχλιάσουν τα όνειρα μας,

 τα θέλω μας,

 μέσα σε καταιγίδες αισθήσεων που γίνονται παραισθήσεις,  

 καθώς χωριζόμαστε απ' την φύση μας 

κι ένας άλλος αόρατος άνθρωπος απλώνει τα χέρια του 

 κι αγκαλιάζει αυτά που εμείς αφήνουμε να μας οδηγούνε

 πέρα απ' την κόλαση εκεί που δεν υπάρχει τίποτε  

στην ανυπαρξία ,γιατί μια ψυχή 

 που δεν μπορεί να δει το καλό, το κακό και να το μοιράσει

  χάνεται  για πάντα μακρυά κι από τα τελευταία σύνορα 

 του παραδείσου και της κόλασης, 

 μέσα σ΄ ένα βάθος, ένα σκοτάδι ,

που στέκονται μόνο οι αφημένες ψυχές, οι εγκαταλελειμένες,

οι μη καταδικασμένες,  η μη ορισμένες,

 περιμένοντας να γυρίσουν πάλι  πίσω 

για να διαλέξουν, το αύριο !!!

ΠΟΙΗΤΗΣ  Σωτήρης  Σπηλιώτης

ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΜΑΡΙΝΑ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ