Πικρός έρωτας 27/3/2015
Όταν πεινάει το κορμί
και το μυαλό
για ένα άγγιγμα
η ψυχή κολασμένη χτυπιέται,
στου παραδείσου τις στροφές
στης κόλασης της αναλαμπές
από φωτιές
κι από χαρτιά,
στην καρδιά κρυμμένα.
Όταν ο έρωτας ποθει,
όταν το σώμα δεν μπορεί να εξουσιάσει,
τότε η καταιγίδα είναι σιωπή
η θάλασσα ανήμπορη
δεν τολμά να μας αγκαλιάσει.
Τότε αφήνουμε τα παλτά,
βγάζουμε στους ώμους μας φτερά
και ξενυχτάμε ,
σε ταξίδια μακρυά από την γη
σε κλέφτικα όνειρα μπορεί
που τα πουλάμε.
Για μια δραχμή ή ένα ευρώ
τόσο αξίζουνε εδώ
όλες οι πληγές μας ,
σ' ένα αντίθετο κόσμο πικρό
που δεν γλυκαίνει απ' τον καημό,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου