ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ

Είσαι γεννημένη πριγκίπισσα 

της αγάπης,

του έρωτα της θλίψης

μαγεμένη ερωτική

μ' ένα χαμόγελο, 

που σε ζωγραφίζει όταν μ' ακούς. 

Έχεις τον έρωτα ζωγραφισμένο

πάνω στο κορμί σου

 με πανέμορφα μαλλιά ξανθά.  

Σκάλες, για τον πρίγκηπα της μοναξιάς

που τολμά να σε κοιτάξει στα μάτια. 

Ένα όνειρο είσαι, 

ένα παιδικό παραμύθι

που μας μαγεύει 

τα βραδιά πριν να κλείσουν

 τα μάτια κουρασμένα 

απ' τα παιχνίδια της σκέψης.

Κάθομαι  εγώ ο ζητιάνος 

στα σκαλιά της εκκλησίας

μακρυά απ' τον παράδεισο σου. 

Μέσα στους χιλιοστολισμένους 

κήπους με χιλιάδες λουλούδια

 εκεί ανάμεσα τους 

μεθυσμένος ερωτικά 

απ' τα εξωτικά αρώματα .

Τολμώ να σε σκέφτομαι 

κοντά μου,

περνάς και μου αφήνεις 

μια μάτια. 

Ω τι δώρο μια μάτια 

κι όλος ο κόσμος 

ξαναγίνεται καινούριος,

σαν να οργώνει τ' αλέτρι του Θεού

όλη την πλάση. 

Τότε εγώ παραμένω στην αρχή 

εκεί που στα παραμύθια 

δεν ξέρουμε το τέλος. 

Μια φορά κι ένα καιρό δηλαδή 

ήταν ένας ζητιάνος, 

που ερωτεύτηκε μια πριγκίπισσα!!!

Σωτήρης  Εμμ. Σπηλιώτης