Στους ηλιοστάλαχτους κήπους της καρδιάς σου
να μας ψάξεις, εκεί κρυμμένους πίσω από σκιές
να μας ψάξεις, ίσως και στην πίσω μεριά του φεγγαριού
τα χειμωνιάτικα βράδια.
Κι αν δεν μας βρεις,να συνεχίσεις
στις παγωμένες ανάσες τα πρωϊνά
Κι αν δεν μας βρεις,να συνεχίσεις
στις παγωμένες ανάσες τα πρωϊνά
που τ' αστέρια κρύβονται στον ουρανό
πίσω απ' την μέρα, μέσα στις ασημιές δροσοσταλίδες
ίσως στ' απέραντα χωράφια με τις μαγεμένες
παγωμένες φρέζες
πίσω από τα πολύχρωμα φύλλα των λουλουδιών
που περιμένουν ν' ανθίσουν την άνοιξη.
Αν δεν μας βρεις εκεί να συνεχίσεις
μέσα στους χωματένιους δρόμους
και σ' όλες τις στράτες με τα αδιέξοδα της ζωής
στα μαγεμένα ξεραμένα πηγάδια με τα χαλασμένα
μαγκάνια και σε κανά δυο πηγές.
Σ' αυτές ξέρεις,
Σ' αυτές ξέρεις,
αυτές που ξεδίψουν οι νεράϊδες και τα ξωτικά.
μέσα στα μαγεμένα δάση μπορεί να μας βρεις
ή στις σκέψεις μέσα του μυαλού σου
σε κρυφές γωνιές του παραδείσου ή της κόλασης
κι αν όχι σ' όλα αυτά τρέξε τότε στον παλιό μύλο
στην εκκλησία της Παναγίας πάνω στα πέτρινα σκαλοπάτια,
εκεί απέναντι απ' το γιομάτο φεγγάρι.
Εκεί μπορεί να 'μαστε αγκαλιά εγώ και 'σύ
που σκέφτομαι να περάσω μαζί όλη την ζωή μου
εγώ κι η γυναίκα μου και να δίνουμε όρκους
αφιερώνοντας την ζωή μας στην αγάπη μας.
Εκεί θα ήμαστε αγκαλιασμένοι να μιλάμε
κοιτάζοντας το φεγγάρι κατάματα,
για τα τωρινά και τα μελλούμενα κρυμμένοι
στην μέση του ουρανού,
πάνω στα πέτρινα στηρίγματα παίρνοντας φιλιά
κι υποσχέσεις για μια αγάπη που ξεκίνησε μόλις τώρα
και μπορεί να 'ναι μόνη κι ας την ψάχνει
ο κόσμος όλος.
Στους ηλιοστάλαχτους κήπους της καρδιάς σου
να μας ψάξεις,
εκεί απέναντι απ' το φεγγάρι στην μέση του ουρανού
θα το κοιτάμε κατάματα θα ορκιζόμαστε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου