ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

Καταιγίδα  26/4/2015

Σαν καταιγίδα είσαι προσπαθώ ν' ανασαίνω 

πάνω σου μέσα σου να πάρω τα αρώματα 

του κορμιού σου, 

μα είσαι  σαν μια λυσσασμένη καταιγίδα 

 που δεν μ' αφήνει  να νιώσω, 

το άρωμα της μηλιάς τον Απρίλη,

 τα χρώματα της tριανταφυλλιάς

 το καλοκαίρι και την γεύση του ζουμερού 

πορτοκαλιού τον Οκτώβρη. 

Δεν αφήνεις να ωριμάσουν 

αρώματα χρώματα και γεύσεις, 

 δεν επιτρέπεις να ωριμάσουν στιγμές ερωτικές 

 και δεν αφήνεις χέρια να θερίσουν το στάρι 

 το χρυσό όταν λαμπυρίζει κάτω από τον ήλιο,

 ώριμο για μια συγκομιδή πάθους   

δροσιάς της γεύσης τον Ιούνη.

Είσαι σαν καταιγίδα που τα παίρνει όλα

 ένα ηλεκτρισμένο καλοκαίρι

 και δεν αφήνει τον πόθο να ωριμάσει,

 παρά ρίχνει τα φύλα του σε μια άνυδρη γη 

 χωρίς αρώματα χωρίς σπόρο, 

παρά μόνο μ' αφημένα ξεχασμένα θέλω 

σε σκοτεινά υπόγεια της γης.

Εκεί που βρίσκουν διαφυγή 

τα νερά της βροχής

μέσα σε σπηλιές που κρατάνε

όλα τ' όνειρα φυλακισμένα

από τις καταιγίδες

της αλήθειας ...

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΒΕΡΑ ΚΑΡΑΚΟΥΚΑ