ΦΕΥΓΕΙΣ ΧΡΟΝΕ

Φεύγεις χρόνε   30/12/2015

Φεύγεις χρόνε ,

φεύγεις γερασμένος 

πικραμένος 

με θλίψη,

 σκυθρωπός  γιατί δεν μπόρεσες 

να δώσεις την χαρά 

που ήθελες, 

γιατί σε φορτώσαμε 

ρυτίδες, ενοχές και πάθη

δολοφονίες, πνιγμούς και μίση,

μισαλλοδοξία κι απαισιοδοξία 

και καμιά φορά υποκριτικά 

θυμόμαστε πως σε περιμέναμε με ελπίδα. 

Φεύγεις χρόνε, βιαστικά 

θα 'λεγα και δεν κοιτάς 

ούτε δίπλα ούτε πίσω,

 παρά μόνο τις λίγες ώρες

 που απόμειναν απελπισμένα. 

Μας κοιτάς ασπρισμένος, 

 γεμάτος αμαρτίες κι ενοχές 

λες και βλέπεις , μια γυμνή 

πόρνη αριστοκράτισσα.

Δεν ήθελες να φορτωθείς εσύ, 

όλη αυτή την θλίψη που σου δώσαμε

 είχες ελπίδες και χαρές να μας δώσεις,

 μα μόνο καταστροφές σ' ετοιμάσαμε  

 πολέμους, υποκρισία και προδοσία. 

Φεύγεις γρήγορα, ξέρεις όμως

  ότι δεν φταις εσύ μα εμείς 

που θα παραμείνουμε εδώ πίσω 

να υποδεχθούμε ένα καινούργιο χρόνο 

για να τον βασανίσουμε.  

Λοιπόν σαν χαζοί γελάμε, 

φεύγεις χρόνε!!!

ΠΟΙΗΣΗ  ΣΩΤΗΡΗΣ  ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ