ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΎΔΙ  ΤΟΥ ΣΕΠΤΈΜΒΡΗ    21/9/2015

Εχθές σ' είχα στο όνειρο μου 

ερωτικό μονάκριβο μου 

με μουσικές. 

 Σ' ένα στρώμα μες στα ουράνια 

με θεϊκά φιλιά και χάδια  

 κι αγκαλιές. 

Σε πήγαινα βόλτες 

σ' άλλους κόσμους,

 μοναδικούς φτωχούς ανθρώπους,

  σ' άλλες ρομαντικές γενιές

 κι εσύ κρεμόσουν απ' τον λαιμό μου 

στα μάτια με κοίταζες μωρό μου
στιγμές θεϊκές. 

Κούνια σ' έκανα στους κόσμους, 

σ' ήλιους που 'χανε μονάχα, 

χρυσές Ανατολές. 

 Κι έτσι δικιά μας είχαμε αύρα

 μες τα χαμόγελα τα πάντα,

  μες τις καρδιές. 

Λουζόσουν εσύ μες το φεγγάρι 

κι εγώ είχα τ' άστρα για μαξιλάρι 

ασημένιες βραδιές.

Χόρευα πάνω στο κορμί σου, 

φώτιζαν αισθήσεις απ' την δύναμη σου 

ζωής ορμές. 

Κατηφορίζαμε την μέρα 

κι όλο μας έβγαζε παραπέρα 

σ' άλλες στιγμές .

Τρέχαμε μέσα στους αιώνες 

πάνω στ' ουρανού τις αιώρες 

τις μαγικές.

Και να χαμόγελα και γέλια, 

φιλιά που ζέσταναν τον αέρα

κι έδιωχναν τις γεύσεις τις πικρές. 

Εχθές σ' είχα στ' όνειρο μου, 

ερωτικό μονάκριβο μου 

κι όλο χαρά, 

 άνοιξα απ' ένα άλλο κόσμο τα μάτια 

κι έφερα κι εδώ παλάτια 

κι αρχοντικά. 

Είχα όλη την δύναμη σου, ακόμη στο στόμα το φιλί σου 

και την ορμή 

 κι αυτήν την μέρα να ξεπεράσω και την ζωή να ξεγελάσω 

και την ώρα αυτή. 

Μέχρι το βράδυ η αγκαλιά σου να με ξαναπάρει κοντά σου 

στις μουσικές ,

εκεί στα σύννεφα πιο πάνω που οι άγγελοι έχουνε γάμο   

με πολλούς χορούς,  

νεράϊδες κι άρχοντες κοντά μου ν' ορίζουν στην νύχτα 

πάλι νέες πολλές σ' έρωτες μυστικούς,

μα εγώ μόνο για 'σένα να ψάχνω το ξωτικό  

 που δεν θέλω να χάσω απ' το μυαλό. 

Αυτό που μέσα έχει κόσμους 

που 'χει τα γλέντια κι  υποκόσμους

τρελές γιορτές

 που ξενυχτούν πέρα απ' αλήθειες, 

πέρα απ' άσημες συνήθειες, συνήθειες φτωχές. 

Εκεί που ζούνε οι προφήτες και οι διάσημοι αλήτες

στις γειτονιές, 

που τραγουδούν χρυσοί αγγέλοι

 όταν η νύχτα εμάς θέλει  

σε νέα αγκαλιά  .

Εκεί που εκρηγνύεται το πάθος

γίνεται όνειρο το λάθος 

κι αστραπή 

και μας πηγαίνει στα ουράνια, 

περνώντας την κόλαση τα βράδια 

με μαγική κλωστή. 

Εκεί που ράβουν τις γοργόνες  

 τα ξωτικά παίρνουν χελώνες 

 και μας κυλούν 

με άμαξες σε νέα μέρη, στ' ονείρου μας το μεσημέρι

   και στην φωτιά, 

μέχρι η δύση να μας φέρει 

στου ύπνου μας τον χρυσό Σεπτέμβρη

σε πρωϊνά,

εκεί που πάλι όλο χάρη θα περιμένουμε το βράδυ  

πάλι ξανά 

να ξαναρχίσουμε τα βράδια

τ' ονείρου σου τα θεία χάδια.

  Εσύ μαζί  να μ' αγκαλιάσεις απ' το κεφάλι  να κρεμαστείς

 πάλι όλο χάρη 

και θα μου πεις: 

Έλα και πάμε νέα βόλτα δεν τελειώνουνε τα κόλπα 

 κι οι  γιορτές.

 Εγώ θα σκύβω να φιλήσω τον αέρα που πηγάζει  απ' το στήθος 

 και τα νερά.

Ίσως να 'ναι οι χαράδρες,

ίσως οι άγριες κοιλάδες,  μπορεί κι ιδρώτας που κυλά., 
μα για 'μένα θα είναι του νου το χάδι   

κι ο ιδρώτας σου ποτό το βράδυ  

ή αγιασμός .

 Αυτά  θα 'ναι τα όνειρα μου 

όταν μπερδεύει η καρδιά μου την λογική.

 Έτσι το φως έρχεται το βράδυ  

η σκοτεινιά αφήνει στη μέρα σημάδι  

μόνο μικρο,

 αφού ποτέ δεν ξεπερνάω,

 αφού όλο θέλω να μιλάω 

για τον έρωτα αυτό.

Αυτό που αλλάζει την νύχτα μέρα 

αυτό που με σπρώχνει λίγο πιο πέρα  

κάθε φορά. 

 Έτσι σ' έχω εγώ κοντά μου  

διώχνω πάντα τα δάκρυα μου, δεν σε μισώ!

Μόνο τρελά σ' αγαπάω   

κι όλο σε κούνιες σε γυρνάω, στον ουρανό

 σε συναυλίες ξωτικές, 

μπερδεύω τ άστρα, τους πλανήτες, 

μπερδεύω όλους τους κομήτες, τους κεραυνούς 

 μέσα σ' ένα λούνα παρκ του κόσμου

που μένουν μόνο γέλια   

και βροντερές φωνές 

 κι εκεί μέσα στην παραζάλη 

εγώ σου λέγω και πάλι 

πόσο σ' αγαπώ 

 και 'σύ φωνάζεις από τρόμο  

κι εγώ σε λέγω είσαι δικό μου,

γλυκό μωρό .

Γιατί και χτές  σ' είχα στο όνειρο μου 

σ' ένα λούνα παρκ του κόσμου 

ερωτικό μονάκριβο μου 

του ύπνου μου θεά. 

Προτιμώ λοιπόν να μην ξυπνάω, 

μόνο εσένα να φιλάω ονειρικά

μέσα σε κύματα του αέρα  

μέσα στ' άστρα και πιο πέρα απ' την καρδιά,

εκεί που σίγουρα δεν θα σε χάσω  

γιατί εγώ μόνο μπορώ να σε πλάσω.

 Έτσι θα 'σαι μόνο δική μου σ' ένα τσίρκο στην ζωή μου

 που θα μπορώ,  

μόνο εγώ το εισιτήριο ν' αγοράσω να 'ναι ένα μοναδικό 

για να σε δω .

 Ν' αρχίζουν και πάλι όλα και να μπορώ    

τόσο γλυκά να σ' εξουσιάζω σε πολλές ζωές,  

όλους τους έρωτες να κάνω 

  να έχουν μόνο εσένα επάνω σαν ζωγραφιά. 

 Εκεί μέσα να γυρίζω  

 μέσα σου ευτυχισμένος να σφυρίζω

 ένα σκοπό, 

που μόνο εσένα θα μαγεύει  

αυτό που η ψυχή μου γυρεύει 

  τον Σεπτέμβρη αυτό !!!

ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΜΑΡΙΑ ΜΗΛΙΩΝΗ