Θέλω ν' απλώσω την ψυχή μου 27/9/2014
Θέλω ν' απλώσω την ψυχή μου
στα πόδια σου μπροστά καλή μου,
να βρέξει και να με κλωτσήσεις
μέσα στο βούρκο να μ' αφήσεις.
Σαν τιποτένιο, σαν σκουπίδι
κι όχι σαν χρυσό, μα σαν μπακίρι,
χωρίς αξία προσοχής
χωρίς να θέλεις να με δεις.
Να μου γυρίσεις εσύ την πλάτη
σαν ένα άγνωστο διαβάτη
και ν' αφήσεις να μου χαμογελάνε
μόνο απ' τα τραίνα που περνάνε,
οι περαστικοί και κάτι άλλοι ξεπεσμένοι
φτωχοδιάβολοι ακριβοί.
Βρέχει η λάσπη είναι τώρα
η πιο μαλακή σου μπόρα,
άσε με ρε εκεί λοιπόν να ζήσω
και θα χαθώ δεν θα γυρίσω.
Σαν τιποτένιος της ζωής
χαμένος μέσα σε λάσπη γης
δεν θα 'μαι εγώ ο πεθαμένος
μα της καρδιάς σου ο λατρεμένος
αφού με τόση προσοχή
μ' άφησες εσύ εκεί
σήμερα βρέχει και 'γώ
θέλω ν' απλώσω την ψυχή μου,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου